Metro, Station Museum, Line 4
2015, Steel, Wood, Plastic
370x130x16
The sign of Metro Museum, created for the team exhibition “Reality Through Fiction” on November 2015, into an area that there is not metro yet.
The project copies on a scale of 1 to 1 an Attic Metro station sign board to create a temporary false condition in the daily routine of the passers-by.
Something like a reflection of a future situation in the present. The map of line 4 has changed to this station and from Exarchia Square has been transferred to the Museum considering this change to be appropriate both for urban and political reasons.
___
Το έργο αντιγράφει σε κλίμακα 1 προς 1 μια πινακίδα σήμανσης σταθμού του Αττικού Μετρό με σκοπό να δημιουργήσει μια προσωρινή ψευδή συνθήκη στην καθημερινότητα των διερχομένων.
Κάτι σαν αντικατοπτρισμός μιας μελλοντικής κατάστασης στο παρόν. Ο χάρτης της γραμμής 4 έχει αλλάξει στο συγκεκριμένο σταθμό και από την πλατεία Εξαρχείων έχει μεταφερθεί
στο Μουσείο θεωρώντας αυτή την αλλαγή πρόσφορη τόσο για πολεοδομικούς όσο και για πολιτικούς λόγους.
To έργο έγινε στα πλαίσια της ομαδικής έκθεσης Reality through Fiction του project space της ΑΣΚΤ circuits and currents.
Το video είναι από πρωινή ενημερωτική εκπομπή.
During the Colonels’ Junta (1967–1974) repeated sound and music were used as a way of terrorizing and keeping detainees awake. Different facilities used different sounds. According to testimonies, in the isolation cells of Piraeus Security Forces Headquarters, a bell rang continuously for hours on end, keeping people awake. At the Headquarters of the Special Interrogation Unit of Greek Military Police (EAT/ESA) sounds included banging on rails and metal doors, shouts of guards, cries of those tortured, and sound from ‘technical means’, such as machinery. Sleep deprivation was also caused through the repeated use of popular songs, hits of the time, from loudspeakers (for instance, ‘Tarzan’, ‘White, Red, Yellow, Blue’, ‘The guys, the good buddies’, ‘Charon is on the prowl’, ‘Stephanos’).
An Installation from Anna Papaeti and Nektarios Pappas for Hypnos Project at Onassis Cultural Center, 18 April – 19 June 2016, Athens Greece
photos by Lionarakis Archive
Μixed media installation, variable dimensions
The installation is based on a potential recording of bells pealing on liberation day, October 12, 1944. The belfry is suspended as a frame, the structural body of the upcoming post-war reconstruction, with detachable parts (that mark the expectations and the different ways the message was conceived by the political formations of the time), held together by turnbuckles. A loudspeaker substitutes the bell, not only because of their formalistic affinity, but mainly for its use as a siren in emergency situations. The recording, processed with special software that extends its duration to 72 years, reaches our ears as the historical echo of the event, recalling on the one hand the necessity of the constant struggle against fascism and on the other, the presence of perpetually suspended issues that are typical of the Greek society to the present day.
_____
Εγκατάσταση μεικτής τεχνικής, διαστάσεις μεταβλητές.
Η εγκατάσταση βασίζεται σε μια δυνητική ηχογράφηση κωδωνοκρουσίας την ημέρα της απελευθέρωσης, την 12η Οκτωβρίου του 1944. Το κωδωνοστάσιο αιωρείται ως σκελετός, δομικός οργανισμός μιας επερχόμενης μεταπολεμικής ανοικοδόμησης με αποσπώμενα μέρη που σηματοδοτούν τις διαφορετικές προσλήψεις και προσδοκίες του μηνύματος από τους πολιτικούς σχηματισμούς της εποχής τα οποία συγκρατούνται μεταξύ τους με εντατήρες. Το μεγάφωνο βρίσκεται στη θέση της καμπάνας όχι μόνο λόγω της φορμαλιστικής συγγένειας τους αλλά κυρίως για την χρήση του ως σειρήνα στις καταστάσεις έκτακτου κινδύνου. Το ηχογράφημα επεξεργασμένο με ειδικό λογισμικό που το επιμηκύνει για 72 χρόνια φθάνει στ’ αυτιά μας ως ο ιστορικός απόηχος του γεγονότος υπενθυμίζοντας απο την μία την αναγκαιότητα της συνεχούς πάλης ενάντια στον φασισμό και από την άλλη την ύπαρξη διαχρονικών εκκρεμοτήτων που χαρακτηρίζουν την ελληνική κοινωνία ως τις μέρες μας.
The work is my participation in the group exhibition “Against the day. Visual narratives of Liberation”
Cultural Centre of Athens “Melina”, 1-31 of October 2016, Curated by Christophoros Marinos
A fiction advertisement film about a future refugee crisis in Greece
A work for the short film presentation of TranspΩt, results of
a collaborative workshop between students of the Department of Photography/Fine Arts, Gabriele Rothemann, University of Applied Arts Vienna and the Athens School of Fine Arts.
June 2017, ASFA
From the ancien regime and then to liberal parliamentarianism, the positions and status of local and supra-local authorities in the public sphere, although subject to the principles of the protocol, are subject to a profound mutation.
In our time, this intense mobility, the traditional actors of power, replaces their physical presence by television and internet, multiplying their audience and avoiding the increased wave of dissatisfaction that has replaced flattery with the social roles they wear.
At the same time, the essential role, especially of political leadership, is weakened by delivering most of its power to the national financial sector and holding for itself the administration and the etymology of the government.
From the red carpets in the mud, from the Hero of the Past to a Fallen Monument of the Future, from the council offices back to the Market their absence / presence inevitably causes some special feelin
____
Από το ancien regime και ύστερα στον φιλελεύθερο αστικό κοινοβουλευτισμό οι θέσεις και το status των τοπικών και υπερτοπικών αρχών στον δημόσιο χώρο αν και υπάγονται στις αρχές του πρωτοκόλλου επιδέχονται μια εκ των βάθρων μετάλλαξη. Στην εποχή μας, αυτή της έντονης κινητικότητας, οι παραδοσιακοί φορείς της εξουσίας αντικαθιστούν την φυσική τους παρουσία από την τηλεοπτική και διαδικτυακή πολλαπλασιάζοντας αφενός το κοινό τους και αποφεύγοντας αφετέρου το αυξημένο κύμα δυσαρέσκειας που έχει υποκαταστήσει την κολακεία προς τους κοινωνικούς ρόλους που ενδύονται. Ταυτόχρονα ο ουσιαστικός ρόλος, κυρίως της πολιτικής ηγεσίας, αποδυναμώνεται παραδίδοντας το μεγαλύτερο μέρος της ισχύος της στον α-εθνή χρηματοπιστωτικό τομέα και κρατώντας για τον εαυτό της την διαχείριση και το εθιμοτυπικό του πολιτεύματος. Από τα κόκκινα χαλιά στις λάσπες, από το Ηρώο του παρελθόντος σε ένα Μνημείο Πεσόντων του μέλλοντος, από τα γραφεία των συμβουλίων πίσω στην Αγορά η απουσία/παρουσία τους προκαλεί αναπόφευκτα κάποια ιδιαίτερη αίσθηση.
Δράση στα πλαίσια του dienstag abend no 83, Ηράκλειο Κρήτης, 27-29 Μαίου 2016